Το αιμαγγειοβλάστωμα αποτελεί περίπου το 10% των όγκων του οπίσθιου κρανιακού βόθρου και το 1-2% των όγκων του εγκεφάλου. Είναι καλοήθης όγκος και εντοπίζεται συχνότερα στην παρεγκεφαλίδα, το εγκεφαλικό στέλεχος και το νωτιαίο μυελό. Συνήθως εμφανίζεται στην παιδική ηλικία και σε νεαρούς ενήλικες και μπορεί να αποτελεί μέρος της κληρονομικής νόσου Von Hippel-Lindau, που περιλαμβάνει αιμαγγειοβλάστωμα του αμφιβληστροειδούς (20% των περιπτώσεων).

Η κλινική εικόνα μπορεί να περιλαμβάνει συμπτώματα αυξημένης ενδοκράνιας πίεσης (κεφαλαλγία, εμετοί).

Η διάγνωση τίθεται με την αξονική και τη μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, όπου τα αιμαγγειοβλαστώματα μπορεί να είναι κυστικά ή συμπαγή και να προσλαμβάνουν σκιαγραφικό. Η ψηφιακή αγγειογραφία αποτελεί συχνά απαραίτητο διαγνωστικό εργαλείο, καθώς αυτοί οι όγκοι εμφανίζουν σημαντικό βαθμό αγγειοβρίθειας.

Η θεραπεία είναι χειρουργική. Λόγω της αγγειοβρίθειάς τους, συχνά διενεργείται προεγχειρητικός εμβολισμός ώστε να μειωθεί η αιμάτωση του όγκου και να καταστεί δυνατή η ολική του αφαίρεση με ελαχιστοποίηση της απώλειας αίματος.