Με τον όρο αυτό περιγράφεται το κλινικό σύνδρομο που οφείλεται στην αύξηση της ενδοκρανιακής πίεσης με συνοδή παροδική απώλεια όρασης και κεφαλαλγίες. Η διάγνωση τίθεται με τη βοήθεια βυθοσκόπησης που δείχνει οίδημα θηλής και οσφυονωτιαίας παρακέντησης, στην οποία η πίεση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού είναι υψηλή.  Η κατάσταση αν δεν αντιμετωπιστεί επαρκώς μπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την όραση.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με απώλεια βάρους είναι αποτελεσματική.  Επί αποτυχίας της φαρμακευτικής αγωγής, μπορεί να γίνει χειρουργική παροχέτευση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού μέσω οσφυοπεριτοναϊκής οδού. Σε περιπτώσεις ύπαρξης στένωσης φλεβικών κόλπων εγκεφάλου, δύναται να τοποθετηθεί stent διά της φλεβικής οδού-μια σχετικά σπάνια επέμβαση στην οποία η ομάδα μας έχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στη Virginia των ΗΠΑ-  με σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων. Οι ασθενείς μας με ιδιοπαθή ενδοκράνιο υπέρταση παρακολουθούνται στενά από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο.